insanın zoruna giden şeyler

benim en zoruma giden şey; kötü insanların aşırı sağlıklı ve mutlu olması.

(bkz: sevdiğin kızın başkasından hamile olması)

sen neden beni arayıp sormuyorsun diye çemkirip, bir daha aramalarıma ve mesajlarıma dönmemesi.

babanın kızına küfretmesi

dağıtmadığım odayı benim toplamak zorunda olmam

sokakta gördüğüm karton toplayıcısı çocuk.mahallede üst geçitin altında karton arabasına uzanıp gazete okuyan abi.iyi insanlar hiç haketmedikleri hayatı yaşıyor be abi.biz ise halimizden memnun değiliz bunu gören adamında ayrı bir zoruna gider.

hayatının kademe kademe kötüye gitmesi ve senin elinden bir şey gelmemesi

en güzel zamanlarımı ne zaman öleceğimi bilmeden dersler uğruna feda etmek

sevdiğin ve konuşmak istediğin kişiye mesaj attıktan sonra cevap gelmemesi çok koyuyor be..

siz birinin her işine koşarsınız da sizin bir işiniz olduğunda siklenmemek zoruma gidiyor be sözlük

hiç kimse tarafından sevilmemek

bu hayat zoruma gidiyor; bu devr-i devran, bu düzen, bu adalet (duvarda yazan)

adalet denen kavramın bu dünyaya çok uzak olması

mesafeler. ne diyeyim allah belanızı versin de kurtulayım

değer verdiğin kadar değer görmemek

hissedememek.

aile tarafından desteklenmemek. bir iş yaptığımda her zaman kötü taraflarımı söylüyorlar, gurur verici bir iş yaptığımda ise "hım iyi" deyip geçip gidiyorlar. bu yüzden özgüvensizim biraz.

sıçarken kapının kapalı olması

onca çöp varken sneijderin maaşı yüzünden gönderilmesi.

beraber uyumak varken ayrı ayrı uyuyor olmamız

şu aralar adana sıcağında evde yanarken arkadaşlarımın orada burada tatil fotolarını gözümün içine sokması

babamın bana oldukça mesafeli gibi hatta komşunun kızıymışım gibi davranması. 18 yaşıma geldim yaşıtlarımdan hayli olgun olduğumu söylüyor herkes fakat bu yaşta babam arkadaşının küçük kızını oğlunu sevse içim gidiyor, kıskanıyorum. beni hiç öyle sevmedi bana hiç öyle bakmadı çünkü. ben de yakınlaşma cesaretini hiç gösteremedim zaten.

etrafımda belki de yüzlerce arkadaşım olmasına rağmen kimseye derdimi anlatmayıp neredeyse bir yıldır entry girmediğim sözlüğe sık kullanılanlar arasından yanlışlıkla tıklayınca derdimi buraya dökmeye çalışmam zoruma gidiyor.

bu kadar şeyden sonra hala gülebiliyor ve konuşabiliyor olmaları zoruma gidiyor. hiç mi aklınıza gelmiyor, gülen yüzünüze tükürsem yine anlamazsınız.

verdiğin değerin onda birini bile alamamak..

hatıralar zoruma gidiyor kardeş

kalbinin temizliğinin karşılığını bulamamak

bir zamanlar dünyayı senin etrafında döndüren insanın seni o dünyanın altında ezilecek kadar değersizleştirdiği an.

sen böyle insan oluşuna değer verip hislerini açmaya çalışırken tanımlanamayan bi tavır takılınması zor tabi

siz elinizden gelen her şeyi yapıyorsunuz ama bir hataniz da en kötü siz oluyorsunuz ya karşınızdaki o kadar bencil o kadar nankör ki sonradan fark ediyorsunuz işte en çok o zoruma gidiyor

iyi arkadaşım olduğunu düşündüğüm biri vardı. konuşurduk dertleşirdik filan, samimiyiz baya. sonra bi gün mesaj attım cevap vermedi, sonraki gün yine attım yine vermedi. sonra öldün mü diye mesaj attım hayır diye cevap verdi. ulan bu nasıl yüzsüzlüktür? yani belli bi muhabbetimiz var tartışma vs olmamış pat diye ne alaka şimdi bu? bi arkadaşlığı bitirmek bu kadar kolay mı?

2-3 gol dediğim maçta, 88'den sonra 1-1'ken 3 gol olması.

haksızlık mesela, benim haklı olduğum bir durumda herkesin gözünde küçük duruma düşmek ve bana haksızmışım gibi davranılması

onun hoşuna giden her şey benim zoruma gider

babasından gelen laf.

o kadar şeyi yaptıktan sonra "yapmasaydın" diyip yapılanların değerinin bi anda hiçe sayılması.

üzüntülü olduğu anda elinden tutup kaldırdığınız, ağladığında gözyaşlarını sildiğiniz insanın mutlu olduğunda ya da onu mutlu eden biriyle tanıştığında sizi unutmaları hatta hayatından çıkarması. kediler değil insanlar nankördür...

iyi bir insanın yenik olarak ölmesi.

i̇yi bir insanın aptal olarak görülmesi.

saçma sapan insanların bir sürü para kazanması. sırf para kaygısı için meslek seçimini istediğin gibi yapamamak. şimdi gelip istediğin mesleğin hakkını verirsen iyi iş bulursun demeyin o dediğiniz çok az bölüm için geçerli.

eline güç geldikten sonra başkalarini ezen kimse.

demirin tuncuna insanın picine kalmak

en yakınım dediğin dostlarının sana sırtını dönmesi

bana yakın olduğunu sandığım insanların aslında bana en çok uzak olan insanlar olduğunu anladım, bu bir kızgınlık değil kesinlikle kırgınlık. nasıl da safmışım nasıl da kanmışım öylece.

saçma sapan şeylere bağırılması ve anlaşılmamak

(bkz: harcanılan emeğin boşa gitmesi) (bkz: yanlış kişilere zaman harcamak) . . .

annem ve babamın desteğini hissetmediğim anlar.

kandırıldığını hissettiği an, kullanıldığını hissettiği an bir de şey var ikisini birden hissettiği an.

alper potuk 😡